deklaracja PIT

Wspomniane ulgi  podatkowe polegają na ponownym uwzględnieniu w kalkulacji podatku kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, a więc podwójnym pomniejszeniu dochodu o preferowane wydatki.

Ulgi podatkowe 2023: Ulga na prototyp

W polach  208-209 PIT-36 można odliczyć ulgę na prototyp. Polega ona na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia go na rynek (zgodnie z art. 26ga ustawy o PIT). Przedsiębiorca może więc po raz drugi w kalkulacji podatku uwzględnić 30% sumy kosztów produkcji i wprowadzenia na rynek prototypu, do 10% ogółu dochodu z działalności gospodarczej. Ulga ta jest nieco podobna do ulgi BR, obejmuje końcowy etap inwestycji w rozwój produktów.

Do kosztów prototypowania zalicza się koszty poniesione na produkcję próbną (fabrycznie nowe środki trwałe i ulepszenia posiadanych niezbędne do uruchomienia produkcji próbnej, koszty nabycia materiałów i surowców do produkcji) i wprowadzenie na rynek (badań, ekspertyz, niezbędnej dokumentacji i certyfikacji, badania cyklu życia produktu i weryfikacji technologii środowiskowych). Ulgę tę można rozliczać nawet w  przypadku braku dochodu przez 6 lat. Z ulgi na prototyp mogą skorzystać też przedsiębiorcy na podatku liniowym.

Przykład 1.

W 2023 roku przedsiębiorca nabył frezarkę CNC w celu produkcji nowo opracowanych w pracach BR łączników stalowych. Będzie mógł 30% kosztu netto frezarki odliczyć w ramach ulgi na prototyp.

Obecnie w podatku dochodowym od osób fizycznych zasadą jest memoriałowy sposób ustalania przychodów z działalności gospodarczej (tylko niektóre rodzaje przychodów osiąganych przez przedsiębiorców w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą są ustalane kasowo, np. odsetki, odszkodowania).

Jak bowiem wynika z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei art 14 ust. 1c ustawy o PIT stanowi, że za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Natomiast art. 14 ust. 1e ustawy o PIT stanowi, że jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (przepis ten stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego – zob. art. 14 ust. 1h ustawy o PIT).

W świetle tych przepisów przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychody z działalności gospodarczej powstawać mogą mimo, że podatnik faktycznie nie otrzymał jeszcze należności. W takich przypadkach podatnicy zmuszeni są często do zapłaty podatku dochodowego mimo, że nie otrzymali jeszcze należności.